чаң

I. 1. Металлдан (бакырдан яки аның эретмәсеннән) коеп зур конус рәв. ясалган, эченә асылган теле стенасына бәрелеп яңгыравык тавыш барлыкка китерә торган зур кыңгырау. Нин. б. сигнал бирү өчен асып куелган металл кисәге, тимер әйбер 2. Чаң тавышы, чаң суккан тавыш беренче чаңны ишетүгә торып урамга чыкты. ЧАҢ КАГУЧЫ – Чиркәүдә чаң кагу эшен башкаручы хезмәтче. II. ЧАҢ – иск. сир. Тузан чаңсыз чакта чаң куптарма